Navigatie
Een keer over je grenzen gaan is geen probleem. Doe je dit lange tijd achter elkaar dan kan het leiden tot een burn-out.
Toen ik 27 was kreeg ik een burn-out. Ik realiseerde mij dat ik gigantisch over mijn grenzen was gegaan.
Ik rende maar door, werkte hard, zat heel erg veel in mijn hoofd en zat ver van mijn gevoel.
Totdat het niet meer ging, ik doomoe was en realiseerde dat mijn grens bereikt was.
Veel later vroeg ik mezelf af: "wat is een grens eigenlijk? Is dat een streep die zegt: “tot hier en niet verder”.
Hoe weet ik dan waar de grens ligt en hoe ga ik er dan mee om?
Wie geen goede grenzen weet te stellen, kan zichzelf volledig in de ander verliezen.
Wie geen goede grenzen weet te stellen, kan de energie overnemen van de ander en hiermee voelen wat de ander voelt.
Je kunt dan verwarring voelen over: “Wat is van mij en wat is van de ander?" of "waar begint mijn grens en waar begint de grens van de ander"?
Wie geen goede grenzen weet te stellen kan een muur om zich heen bouwen ter bescherming, maar hiermee het contact met zichzelf en de ander verliezen.
Wanneer je een muur om je heen hebt, voel je niets tot weinig. Niet waar een grens begint of waar een grens ophoudt. Je hebt een muur om je heen gebouwd als het gaat om het toelaten van je eigen gevoel, laat staan dat je mee kunt leven met de ander.
Wanneer je wel grenzen hebt, kun je bij jezelf blijven en heb je geen last van het overnemen van andersmans gevoelens. Je voelt je krachtig.
Waar ligt de grens tussen jou en de ander?
Wat ontmoet jij in het contact met de ander ofwel, wat laat die ander van jou zien?
Wat is herkenbaar?
Allemaal vragen die ik pas na mijn burn-out aan mezelf ben gaan stellen.
Ik wist niet waar mijn grenzen lagen, kon ze niet voelen. Ik had een muur om me heen gebouwd, waar ikzelf en anderen niet doorheen konden zien en voelen.
Ik ben begonnen met het afbreken van de muur, steen voor steen op weg naar een gezonde grens tussen mezelf en de ander.
Als je gezonde grenzen hebt en bij jezelf kunt blijven, dan hou je energie.
Dan kun je omgaan met jezelf, de ander, werkdruk en ook met voor jou gevoelige kritiek.
Dan kun je jezelf de vraag stellen of het waar is wat de ander zegt en of je het er mee eens bent.
Wanneer je je niet bewust bent van grenzen en hiermee eigenlijk geen grens voelt dan kun je je verliezen in de ander. Dit kan leiden tot voelen wat de ander voelt, maar ook aannemen wat de ander zegt. Daarmee ga je aan jezelf voorbij, omdat je je eigen grens niet voelt.
Als je gezonde grenzen hebt en bij jezelf kunt blijven kunt je ervaren, wat er waar is van wat de ander zegt, of dat het gezegd wordt vanuit jaloezie of boosheid.
Ik kan niet zeggen dat ik nu heel veel bezig ben met mijn grenzen. Het is meer zo dat ik minder in mijn denken zit en meer bij mijn gevoel. En wanneer ik voel dat ik energie verlies dan stuur ik mezelf weer even bij. Mijn gevoel is een soort van grens en mijn beste raadgever.
Ik hou me bij : “wat goed voelt, is goed voor mij en wat niet goed voelt is niet goed voor mij”.
WAT ZIJN GRENZEN
GRENZEN, KENNEN WE ALLEMAAL
GRENZEN, WE HERKENNEN ZE NIET ALLEMAAL
GRENZEN, ZIJN ER NIET ZOMAAR
GRENZEN, ZIJN GEWOON DAAR
GRENZEN, MOETEN ER ZIJN
GRENZEN, MIJN EIGEN GRENZEN
GRENZEN, WAT ZIJN MIJN EIGEN GRENZEN
Wil je een artikel gebruiken of delen op welke wijze dan ook? Leuk, echter alleen met vermelding van In & Outside, mijn naam en een werkende link.
Meld je hier aan voor mijn nieuwsbrief en ontvang een bericht als er een nieuw blogbericht op de site staat.